رمان عشق دریایی فصل 4

ی دفعه صدای خنده همه بلند شد ولی ی صدای دیگگه هم بود صدایی غریب اما آشنا ی دفعه عرفانو ول کردم و عرفان ک انگار متوجه تعجبم شده بود از شنیدن صدای ی خنده ی غریبه دستمو گرفت و با اون دستش به همون پسره اشاره کرد عرفان-ایشون همون دوستمون ک به مامان گفتم قراره بامون بیاد اسمش بهزاده -مامان چیزی نگفته بود بهزاد-خوشبختم از آشناییتون -منم خوشبختم راستی من دریا هستم بهزاد-چه اسم قشنگی و رو کرد به ایلیا بریم دیگه و همگی سوار ماشین شدیم و اونم سوار ماشین حوشگل خودش شد و ایلیا حرکت کرد -ایلیااا ایلیا-ها -چرا اینقدر تو بی تربیتی ایلیا-آخه هر وقت اینجوری خوشگل صدام کردی یا ی چی میخواستی یا ی چی باس برات میخریدیم خندیدن منم دوباره برگشتم سرجام و دست به سینه نشستم ایلیا-یعنی قهری در ضمن من باید قهر باشم ن تو با این حرفش ی دفعه اعصابم به هم ریخت و با حرص از جام پربدم و دستامو به کمرم زدم آرمینم طبق معمول مثل بز پرید وسط بحثمون آرمین-منم بات قهرم -تو دیگه چرااا و آدای گریه در اوردم و نشستم آرمین-چونکه اینقدر گرم با عرفان برخورد کردی ولی ماچی ی سلام خشک و خالی هم نگفتی ی دفعه از جام بلند شدم و پرسیدم روش و بوسش کردم همیشه از اینکه یکی بوسش کنه متنفر بود واا بدبخت زنش خخ دروغ میگم مگه ی وضع فاجعه باری بود عقب ماشین خیلی کوچیک بود و ما دونفر به جون هم افتاده بودیم و صدای جیغ های من و فحش و داد و بی داد اون ماشینو پر کرده بود که ی دفعه ایلیا داد زد ایلیا-آرمین غاط کرد ی حرفی زد بس کن آرمین در همون حال ک نفس نفس میزد نشست رو صندلی و موهاشو مرتب کرد آرمین-متشکرم از خوش آمد گویی گرم منم خو پر رو تا کمر خم شدم -ممنون وظیفه بود اونم برگشت و چپ چپ نگام کرد و دیگه حرفی نزد منم درست نشستم و پاهامو دراز کردم و سرمو روی پا آرمین گذاشتم -ایلیا نگفتی چرا قهری -به همون دلیلی ک آرمین قهر بود اما الان اصلا قهر نیستم بهتر پسره لوس بی تربیت آخه اینم داداشه من دارم ی چند دقیقه ای گذشت همونجوری آرمینم همش دستشو توی موهام میکرد و باهاشون بازی میکرد -میگمممم چرا عرفان اینقدر آروم شده عرفان برگشت نگام کرد و ی لبخند مهربون زد کلا این داداشای من عرفان از همشون بهتره خیلی مهربونه و کلا خیلیی خوبه ایلیا-بد ماشین شد طبق معمول از جام بلند شدم و یکی محکم کوبیدم پس کله ایلیا که چشماش از تعجب زد بیرون و صدای خنده عرفان بلند شد آرمین-ههه خوشبحالت دریا منم میخواام و عرفان اینبار اما بلند تر خندید ایلیا-بی تربیتااا حقتونه همینجا پیادتون کنم تا خونه با خر بیاید و ی دفعه زد کنار و داد زد پیاده شید خلاصه سرتونو درد نیارم بعد ی 4 5 دقیقه بحث کردن ما تسلیم شدیم و پیاده شدیم هوا کاملا تاریک شده بود و ی 10 دقیقه ای تا خونه باس پیاده روی میکردیم ماشین بهزاد کنارمون نگه داشت و شیشه رو داد پایین بهزاد-خب توقع نداشته باش سوارت کنم داداش آرمین خب حتما ی کاری کردید و گازشو گرفت و با سرعت رفت با حرص بهش نگاه کردم این هنوز منو نشناخته -دریا نیستم اگه حالتو نگیرم آرمین-ناموسا میخواستی این همه راه رو پیاده برگردی -فک نمیکردم هوا تاریک بشه آخع اومدم ساعتو نگاه نکردم بعد نفهمیدم ساعت چنده تو تصوارتم 6 یا 6 و نیم بود آرمین پوفی کرد و شروع کرد راه رفتم یکم دویدم تا بهش رسیدم و از ترس دستشو محکم گرفتم بهتره بگم کلا چسبیدم بهش آرمین-میترسی -آره خیلی آرمین-موافقی تا خونه بدویم -اوهوم آرمین-پس یک دو سه و شروع کرد دویدن ........ stop...